Last one in a row

Daar was ik weer. Dat jullie nog niet gek van me worden?

Even een hersenspinseltje. Wat heb je liever, zee of een zwembad? In eerste instantie zou iedereen voor de zee gaan als het gaat om de zee in Aruba. Als het om Nederland zou gaan zou iedereen kiezen voor het zwembad. Ik zou persoonlijk na alle ervaringen met de zee nu voor een zwembad kiezen. De zee heeft 1 groot nadeel en dat is dat het zout is. Het komt in je mond en je proeft gelijk die zeesmaak. Misschien wel handig voor mensen die een jodium tekort hebben, maar ik vind dat nog niet zo heel erg. Het vervelendste is dat het niet fijn is als je het in je ogen krijgt. Het doet zeer en je wrijft het alleen maar erger in als je er last van hebt en je het eruit wil halen. Het zwembad heeft daarentegen ook zo zijn voordelen en z'n nadelen. De voordelen zijn dat je geen last hebt van alle zoute smaken en dat je geen golven hebt. Dat kan tevens ook een nadeel zijn. Twee nadelen zijn dat er veel chloor in zit, waardoor je haar beschadigt raakt en je ogen rood worden als je te vaak onder water kijkt met je ogen open. Het grootste nadeel van een zwembad is dat je eruit gestuurd kan worden. Dat is de laatste keer ons overkomen. Het zwembad hoort bij het hotel de Radisson en dat is dus alleen voor hun gasten; guests only. Wij als studenten zijn geen gasten, dus wij horen er niet thuis. Blijkbaar vond de security dat ook, dus die heeft ons weggestuurd. Helaas pindakaas. Wat ik wel heb van ze is een handdoek. Die had ik een keer eerder al gestolen. Ik heb een strafbaar feit begaan. Oeps. Ik heb iets van hun en zij hebben mij weggestuurd. Ik vind het nu wel een eerlijke deal, maar als ik er nog een keer wordt weggestuurd dan zijn de verhoudingen uit balans, dus dan moet ik iets verzinnen om weer gelijk te staan.

De afgelopen week heb ik veel gedaan voor mijn doen. Ik heb nu eindelijk een beslissing gemaakt over de vakken die ik ga volgen in Finland. Een daarvan is Personal Fitness. Dat vind ik nog de leukste, omdat het iets meer is dan gym. Ik ga daar leren om te boogschieten, te klimmen, peddelen, bowlen en golfen. Is dat niet geweldig? Het is wel zaak dat ik een klein beetje daar de regels van weet, maar die zoek ik wel op internet op. Dat wordt het probleem niet. Jammer dat we niet gaan schieten met een vuurwapen, dat zou nog beter zijn, maar dat zal wel te gevaarlijk zijn.

Let's go Latin!!! Donderdag ben ik samen met Marijke naar de dansshow Let's go Latin geweest. Ik had op woensdag even kaartjes gekocht, omdat ik per se van een plaatsje voorzien wilde zijn. Die mevrouw deed een heel klein beetje moeilijk met de local price. Er was een actie dat alle locals in de maand mei voor 15 gulden naar de show konden komen. Ik heb geen local ID, maar ik heb wel mijn studentenpas en mijn visitekaartje van doc laten zien. Dat overtuigde haar om toch mij 2 kaartjes te verkopen voor 15 gulden p.p. De volgende dag zouden we lopend naar Let's go Latin gaan, maar de buurvrouw bood aan om ons heen te brengen. Ik herinnerde me later dat we in Casual Gala moesten aankomen. We hebben allebei een rok aan gedaan met een topje en een blousje. Ik vond het wel Casual Gala genoeg. Bij de ingang zag ik mensen die niet zo Casual Gala waren aangekleed, dus die hebben de dresscode niet begrepen. Na een paar minuten wachten gingen de deuren open. Om te tijd te doden hebben we wat leuke foto's gemaakt en nog geintjes gemaakt. Er was een Nederlandse familie en de vader zat te wijzen naar plaatsen in onze richting, maar gelukkig ging die niet naast ons zitten. Later gingen ze nog wel in onze rij zitten, maar ver van ons vandaan. Die kinderen kunnen heel irritant worden. Later viel er nog een glas cola om. De Macamba's weer, he. Het zal weer eens niet zo zijn. De show begon met een grand opening met twee presentatoren. Later bleken dat zij de zang verzorgden. De man deed me heel veel aan Mauricio denken van het internationale semester, volgens mij kwam hij ook uit Mexico, Mauricio ook. In een bepaalde song maakte die gast het wel erg bont met zijn bewegingen. Marijke en ik twijfelden aan zijn geaardheid. Een collega van Marijke was al naar de show geweest en die zei dat ook al. We hebben nog naar Maria, Maria van Santana geluisterd en nog naar een liedje van Jennifer Lopez. De danseressen en dansers waren heel goed. Alles was gelijk en de choreografie was heel mooi. Hun kostuums waren af en toe een beetje lelijk, maar dat hoort er denk ik bij. De mannen hadden in een lied een wel heel erg sexy catsuit aan. De vrouwen hadden in die dans een pakje aan wat mij heel erg deed denken aan een SM-pakje. Ik zal de foto's nog wel eens een keer laten zien. Er was ook een paar die af en toe optraden als koppel die heel mooie dingen lieten zien. De man had echt sterke armen, want hij tilde de vrouw op met een arm en draaide haar toen om terwijl hij zijn arm in de lucht hield. Later heeft hij de vrouw nog netjes geshowd naast zich. Ik denk echt dat hij geen gewichten opdrukt, maar vrouwen. In een latere act had hij een heel erg sexy outfit aan. Het was meer een sexy slipje. Aan het begin van de act had hij een cape om die meteen al van hem werd af getrokken. Ik dacht voor een minuut dat hij er niets onderaan droeg, omdat het wel heel erg bloot was, maar zijn slipje was best hoog opgesneden. Het Afrikaanse tintje was er aan gegeven en hij was een tijger, maar tegelijkertijd ook een aap, want hij sprong in een paal en deed in de lucht nog mooie atletische bewegingen. De slotact bevatte ook veel confetti en was echt apart, maar wel goed apart. Marijke en ik wilden nog even een drankje doen in de Paddock en dan zouden we naar huis lopen. De dansers en danseressen waren naar de uitgang gegaan en stonden nu uitgestald op ons te wachten. Ik en Marijke zijn nog met een danseres op de foto gegaan en nog met twee dansers. We hadden lol, want Marijke had haar hakken aan en nu was ze groter dan de twee heren. Ik was net iets groter dan de twee heren. Ik zei dat we als Europeanen wel groot waren en dat zij maar klein waren. Na de Paddock zijn we naar huis gegaan. Ons eigen bedje maar weer ingedoken.

Vrijdag was de grote dag. Brian, de Amerikaan zou de kaartjes kopen, maar uiteindelijk heb ik hetzelf maar gedaan bij de Bula Shop; een surfwinkel. De verkoper had schijnbaar niet door dat ik twee kaartjes nodig had, dus ik zei het nog even tegen hem. Hij zou samen met de andere verkoper naar het andere concert gaan die iets duurder zou zijn. Zeg maar 90 gulden duurder. Ik heb uiteindelijk voor 2 kaartjes Afl 70,- betaald. Als je dat omrekent is dat nog niet eens 34 eurootjes voor 2 kaartjes. Al het geld ging naar het Rode Kruis van Aruba. Voor dat we naar het concert gingen hebben we nog even een broodje gegeten bij de Plaza. Ik heb weer mijn Nederlandse broodje frikadel besteld en Brian had een Aruban burger besteld met friet. Ik had zoiets van even snel opeten en dan gaan we naar het concert, maar Brian had geen haast. Hij had ooit voor een radiostation gewerkt en daar opkomende bands geholpen om hun bekender te maken. Die bands spelen dan als openingsact voor een meer bekendere band. Die openingsact duurde dan meestal een uur voor de eerste en daarna 45 minuten. Of net andersom. Time Bandits was de openingsact van Intwine. Het afrekenen was echt geweldig. Brian wilde weer betalen en ik heb zoiets van ik kan best wel voor mezelf een keer betalen. Ik zei dus: 'Then, we'll go Dutch.' Hij lachte me echt uit, omdat het een bekend gezegde is dat je de rekening split. Ik heb toch mijn eigen deel betaald, dus ik ben weer tevreden. Toen zijn we naar Havana gegaan. We kwamen daar aan en ik hoorde geen muziek en buiten stonden nog wat mensen. Het bleek dat er een probleem was met het soundchecken, dus alles begon wat uit te lopen. Het is uiteindelijk om 10 uur begonnen in plaats van 8 uur. In plaats van Intwine dan maar gelijk te laten optreden kwam de band Time Bandits nog even een uur lang optreden. Die jongens zijn ook goed, maar minder goed dan Intwine. Sommige overlopen in hun songs vond ik niet logisch. De drummer zong en zat helemaal achteraan en de rest van de bandleden waren verspreid over het podium. Het allerlulligste was dat de trommelman voor de drummer zat, dus dat je de drummer nu helemaal niet goed kon zien. We hadden nog best goed uitzicht. Wel van een afstandje, maar we konden over iedereen heen kijken vanaf een muurtje. Na de Time bandits was het dan eindelijk tijd voor Intwine. Hun openingsnummer was echt geweldig qua opbouw en de spanning werd er goed ingehouden. Na twee minuten kwam Roger op en iedereen juichte hem toe. Hij deed vandaag een elektrisch concert en zondag zou hij een Rumshop Session doen in het Chrystal Theatre. Brian dacht dat de muziek in het Nederlands was, maar des te beter was het voor hem dat alles in het Engels was. Hij had gehoord van zijn Peruaanse collega's dat het een geweldige band was, maar dan snap ik niet dat hij niet op het idee is gekomen dat de band niet in het Nederlands zou optreden. Ik neem aan dat de Peruaanse dames niet veel Nederlands kunnen spreken. Als slotnummer deed hij Hit Me, Baby One More Time van Britney Spears. Echt super om te zien hoe hij dat nummer echt crusht en het zichzelf eigen heeft gemaakt. Aan het einde zei hij dat ze een gratis concert zouden geven bij Moomba Beach op dinsdag. Daar heb ik wel zin in. Brian en ik hebben het Rode Kruis nog even gesponsord door wat cd's en een t-shirt te kopen en toen was het tijd om naar huis te gaan.

's Ochtendsvroeg werd ik wakker. Ik was gisteren om 2 uur op bed gegaan en nu moest ik er al weer om half 7 uit. Om 8 uur stond het werk weer op me te wachten. Op zaterdag moet ik ook werken. Vandaag zou het druk gaan worden met allemaal mensen. Meneer Hans Stokken zou elektrotechniek gaan geven aan de groep elektrotechniekers die dit jaar gaan afstuderen. Echt een interessante man die al heel veel gereisd heeft. Hij heeft een speciale site waar hij al zijn reizen in bijhoudt. Zo heeft hij al alleen al 28 landen bezocht in Europa. En elk jaar gaat hij ook wel weer terug naar een van de landen waar hij al eerder is geweest. Een uurtje later heb ik me per ongeluk buiten gesloten. Dat was heel erg, want nu moest ik wel Sonja bellen. Ik kon haar alleen niet nu bellen, omdat ze misschien nog lag te slapen. Ik heb meer dan een uur mezelf vermaakt op een andere computer. Ik wist dat er een site was die de kinderen altijd bezoeken zodat ze wel kunnen msn'en. Die was ik aan het zoeken en na lang zoeken had ik hem gevonden. De computer heeft een aantal sites geblokkeerd, dus vandaar dat je niet op msn kunt komen en geen mails kunt sturen via hotmail. Heel erg irritant als je je familie moet laten weten dat je jezelf hebt buitengesloten. Sonja kwam en heeft de deur open gedaan. Ze had net 2 Nederlandse vriendinnen over vanuit Nederland. Des te reden meer dat ik me schuldiger begon te voelen. Ik ben weer achter mijn eigen laptop gaan zitten en kon nu wel skypen met Lintje. Er kwam vanuit mijn kant niets boeiends uit, omdat ik nog moe was van de vorige dag. Ook kwam Hans langs en eiste mijn tijd op. Sorry nog, Lin!! Hij heeft nog even gepraat met Lintje en toen was het mijn beurt weer. Goed nieuws, ik heb weer een paar nieuwe gympen erbij. Op mijn werk was ik klaar, dus ik heb Remco gezegd dat ik wegging. Hij zou de boel wel afsluiten, omdat ze nog gingen verbouwen boven lokaal 5. Thuis aangekomen had de buurvrouw plannen om met mij te gaan winkelen in de Mainstreet. Ze wist al wel een beetje wat mijn smaak was, omdat ik de dag ervoor 15 minuten heb gehsopt, maar sommige winkels waren echt te tacky voor mij. Vooral de Indiase winkels met die vreselijke opdrukken die nu te kinderlijk voor me zijn. Ik houd niet meer van veel glitters en grote plaatjes op mijn t-shirt. Als het subtiel is dan vind ik het nog wel mooi, maar nu niet meer. Ik wilde even lollig doen door haar petje die ze altijd op heeft als ze haar haar niet heeft gedaan af te trekken. Ze heeft hartstikke mooi haar wanneer ze het heeft gedaan, maar nu had ze een kroezige bos. Ze gilde erover, dus mensen zullen haar vast wel hebben gezien in de drukke Mainstreet. Ze deed weer gauw die lelijke pet op. Ik heb een aantal dingen aangepast. Het rare was dat het meeste dat ik heb aangepast 50 gulden was. 50 florijnen voor een broek kan nog, maar 50 florijnen voor een t-shirt. Dat gaat me iets te ver. Als ik winst zou hebben gemaakt in een casino dan had ik het nog gedaan. Misschien dat ik nog wel een t-shirt koop in de laatste twee weken, want waarschijnlijk zijn ze op Aruba wel goedkoper dan in Nederland. De zoektocht naar slippers is deels gelukt en deels mislukt. Ik heb leuke slippers gezien, maar ik heb ze nog niet gekocht. Ik heb dringend nieuwe slippers nodig, omdat de slippers uit Nederland versleten zijn. Ook heb ik het zondag voor mekaar gekregen om de andere slippers die ik hier heb gekocht gesloopt te hebben. Ik loop veel, maar niet op die slippers en opeens brak het gedeelte bij de grote teen af. Nu heb ik dus twee paar slippers nodig. Aan het einde van de dag heb ik nog een broek gescoord en nog een leuk nachtjapon die de buurvrouw afschuwelijk vindt. Marijke ook, maar ik vind hem echt geweldig. De dames hebben medelijden met mij en zeiden dat ik hem maar niet aan moet doen hier, want dan gaan de jongens mij lynchen. Ok, dan neem ik hem wel mee naar Helsinki. Dat zal wel wat stof doen opwaaien. Bij de Pastechi House heb ik nog even een pastechi gehad en de buurvrouw een ijsje. Ik zei dat ik 1 pastechi galina (kip) wilde. Bij de kassa was er wat onenigheid. Ik snapte niet waarom, want ik had een pastechi en een ijsje die ik wilde betalen. Later snapte ik de commotie wel. De mevrouw had schijnbaar niet goed opgelet, want ze had er nog een pastechi keshi (kaas) in gedaan. Ik was die aan het opeten en toen proefde ik de kaas. Ik heb hem wel opgegeten, maar zo lekker vond ik hem nou ook weer niet als niet-kaasliefhebber. Ik ben 's avonds vroeg op bed gegaan om er morgen weer vroeg uit te gaan.

Ik en de buurvrouw hebben nu elke zondag een afspraak om te gaan zwemmen rond 6 uur in de vroege ochtend. Als ik uitga slaap ik gewoon door het alarm heen, maar dit keer werd ik wakker voordat het alarm normaal gesproken af zou gaan. Ik was alleen vergeten om het alarm aan te zetten. Gelukkig had ik dat door, dus ik ging er uit om me klaar te maken. De buurvrouw had zich verslapen, maar ze zou er aan komen. Ze kwam half uit de deur met haar mooie kapsel met krulletjes. De zon brak al door, dus we waren wel te laat om de eerste zonnestralen op te vangen. Na een half uurtje op Eagle Beach te hebben gedobberd gingen we naar Baby Beach. Dat is helemaal aan de andere kant van het eiland en dan moet je door San Nicolas. De tank was bijna leeg, dus we moesten eerst gaan tanken. De prijzen zijn omhoog gegaan, maar het is nog steeds goedkoper vergeleken met de olieprijzen in NL. De buurvrouw had nog niets gegeten en vroeg of ik ook een pastechi wilde hebben. Ze heeft het toch maar niet gedaan, want een pastechi op een lege maag valt bij haar nooit goed. Op naar Baby Beach. We zijn door San Nicolas gaan rijden en toen door de Valero Colony Refinery. We zijn heel snel langs de plaats gereden waar ooit het ziekenhuis heeft gestaan. Toen zijn we naar het meest westelijke puntje van Aruba gegaan. Wat een mooi uitzicht heb je daar. Ook heb je daar mooie stukken rotsen en mooie vulkanische gesteenten. Vanuit dat punt kon je KIA zien, de gevangenis waar meer buitenlandse gevangenen zitten dan Arubanen, Baby Beach en de olieraffinaderij van Valero. Daar brandt elke minuut van de dag een vlammetje. Die moet ook aanblijven anders is het mis. Ik weet niet waarom, maar dat is dus fout. Ik liep weer terug naar de auto en toen kwam ik nog een paar cactussen tegen. Echt heel mooie. Francesca zou wel zat van mij geweest zijn, want ik buitte me kansen uit en gedroeg me als een echte toerist. Daarna zijn we naar Baby Beach gereden, maar dat is grotendeels aangetast door orkaan Ivan. Het was eerst helemaal binnengesloten door een boog van rotsen en het stond bekend om haar ondiepe water. Nu hebben ze het deels weer kunnen herstellen, maar het ziet er nu heel anders uit. Van Baby Beach heb ik nog een paar foto's kunnen maken. We hadden gezelschap van een paar pelikanen denk ik dat het waren. Echt niemand was aanwezig op het strand. Wat toch wel vreemd is. Ik zei dat er een kitesurfevenement was bij de Fishermans's huts, dus vandaar. Daarna zijn we nog even een leuke buurt ingereden en hebben we de Esso huizen bewonderd en nog wat mooie tuinen. De volgende bestemming was Grape Beach. Het zit echt heel dichtbij KIA, de gevangenis. Als gevangenen ontsnappen kunnen ze gelijk naar het strand gaan. De golven waren daar echt geweldig. Ik vergelijk het met het golfslagbad in de Smelt, alleen deze is echt. Normaal gesproken komen kitesurfers en bodyboarders hierop af, alleen die waren nu aan de andere kant van het eiland. We kregen nog bezoek van twee honden. De ene een terrier had iets tegen de buurvrouw en de andere, een herder, had iets tegen het geblaf van de terrier. Die probeerde hem in het gareel te houden wat niet echt lukte. Als de terrier er niet was geweest dan was de buurvrouw niet het water in gegaan. De terrier werd op afstand gehouden door de zee en wij zaten er middenin. Om 10 uur hielden we het wel voor gezien en zijn we richting de McDonald's gegaan. Ze hebben daar lekkere ontbijtjes, maar wel stevige ontbijtjes. Ik snap het niet, de gezonde salades zijn duurder dan de ongezonde frietjes en ongezonde ontbijtjes. Het enige gezonde, nou ja gezond is een groot woord, wat ze hebben is de orange juice of thee of koffie die ze erbij serveren. Voor de rest is er niets gezonds aan. Een gebakken ei in een vorm, een hamburger op een broodje en een visburger zijn niet bepaald gezond. Dat was het einde van de ochtend. Marijke was al wakker en Marjolein belde of we met haar meegingen naar Radisson. Ze vertelde ons op de weg er naartoe dat er een foto zou worden gemaakt voor Wijnand. Ik had alleen niet begrepen dat dat vandaag nog zou gaan gebeuren. De plannen waren gewijzigd en we gingen naar Tamarijn Beach. We kwamen nog de toekomstige 'lover' van Marjolein tegen. Die ging naar Bugaloe om daar wat te eten. Ik heb weer van een kleine golfslagbad mogen genieten op Tamarijn Beach. Marloes en Catharina waren inmiddels weggegaan om een stukje te lopen. Wij wilde nu wel weg, dus het kwam mooi uit toen Jorien, Susan en Sonja eraan kwamen. Nu konden wij naar Radisson. We gingen voor het zwembad, dus daar hebben we onze spullen uitgestald. Helaas werden we gespot door de security, dus we werden weggestuurd. We zijn naar huis gegaan en hebben even gedoucht en zijn toen naar de McDonald's gegaan. De tweede keer voor vandaag. Het gaat goed met Suzan haar gewicht. Marijke heeft voor me betaald, want ik had de boodschappen betaald van die week eerder. Voor deze hele maand hebben we weer genoeg boodschappen. De foto ging jammergenoeg niet meer door, dus ik kon naar de Fisherman's Huts om daar nog een glimp op te vangen van de laatste kite-surfers. Marjolein zou Edwin ophalen, maar die bleek later allang thuis te zijn. Een geluk bij een ongeluk. Ik heb de laatste kite-surfers nog gezien. Ik kwam Dave en Henrik nog tegen met ik ben haar naam kwijt. Dave zou nog dj-en, maar alles liep uit. Ik wou hem nog wel even zien, maar dat heb ik niet meer gedaan. Het duurde mij te lang. Ik heb Berend nog even gedag gezegd en Bart gezien en Misha gezien en met Maud gesproken en Kim nog gezien. Voordat ik wegging heb ik de gang van Dave en Henrik gedag gezegd en ben naar huis gegaan. Een meneer had mij nog gezien met mijn camera en zei dat ik een goede camera kon kopen die beter kon inzoomen en veel mooiere foto's kon maken. Ik weet dat ik dat nog zal doen, maar ik heb er geen tijd voor en op dit moment wil ik het geld er nog niet aan uitgeven. Ik was op weg naar de bushalte, maar ik wilde nog even over het strand lopen. Daar ben ik blijven lopen. Ik heb dus de hele weg terug gelopen naar huis. Halverwege heb je een stukje dat je niet over het strand kan lopen, dus ik moest mijn slippers aan doen. En toen gebeurde het, mijn linker teenslipper ging stuk. Ik zocht naar de volgende bushalte, maar die zag ik nog even niet. Nu moest ik een deel met een voet over het zand en takjes lopen. Op zich is dat nog niet zo erg, maar het minste is is dat er soms glas tussen zit. Gelukkig heb ik die stukjes kunnen vermijden. Bij elkaar heb ik 2 uur gelopen naar huis. Er was een gedeelte dat ik een klein beetje eng vond. Ik zag dat er iemand dicht bij de weg op het strand aan het lopen was, toen ben ik wel ietsje harder gaan lopen naar het dichtsbijzijnde hotel. Daar heb ik Marijke geinformeerd over mijn slipper, dus of ze naar de Wendy's wilde komen om mijn afgetrapte Nederlandse slippers te komen brengen. Op Tamarijn Beach was de zee heel dicht bij het hotel aangekomen. Strandstoelen waren nu niet meer veilig. De meeste zijn heel dicht tegen de kant aangezet om ze zo te beschermen. Ik zakte nu verder in het zand weg. Dat maakte het lopen iets moeilijker en zwaarder. Ook moest ik om kleine vijvertjes met water heenlopen. Het strand hield op, dus nu moest ik naar de weg toe lopen. Dit stuk ligt meestal bezaaid met glas, dus leuk is anders. Onderweg stapte ik nog in een modderpoel met die ene voet. Marijke kwam gelukkig halverwege al met de slippers aan, dus ik was gered van het glas. De heren kwamen nog even langs en hebben onze fles rum voor een groot deel leeggemaakt. Niet dat ze even het fatsoen hebben om te vragen of ze een glaasje mogen hebben. Nee, pakken maar en zuipen. Na het kleine zuipfestijn van de jongens zijn we allemaal op bed gegaan.

Hier eindigt mijn verhaal. Ik ben gisteren nog naar Intwine geweest. Echt heel leuke Rumshop Session. Dat houdt in dat alle nummers wat meer funky worden door trommels en akoestische gitaren. Zij hebben op Moomba Beach een dvd opgenomen, dus ik sta er nu ook op. Ze hadden ook al een clip gemaakt in de buurt van de Certified, een Chinese supermarkt. Meer over het kleine concertje hoor je de volgende keer!!

Bon tardi nog.